Wspomnienie Lucjana Matysiaka
17 stycznia 1945 rok około 13 na polach między Starą Blachownią , a płynącą tam rzeką Stradomką, pojawiła się radziecka tyraliera. We wsi Nowa Blachownia biegli Niemcy strzelając z broni maszynowej do nacierających Rosjan. Z wieży kościelnej też bezustannie terkotał karabin maszynowy.
18 stycznia rano około godziny siódmej Rosjanie użyli tzw. katiusz . Niebo ponad budynkami od strony Konradowa w kierunku Ostrów przecieły niebo czerwone smugi, którym towarzyszył przeraźliwy zgrzyt zakończony potężnym hukiem . Rosjanie byli w Blachowni. Pod wysokimi brzozami, rosnącymi w pobliżu krzyża saperskiego przy drodze w kierunku cmentarza i Ostrów leżeli Niemcy, pobite konie od wozów rozsypanych amunicją
Pozbawiona żywności miejscowa ludność odrąbywała siekierami ze zmarzniętych końskich pośladków płaty mięsa. Trupy Niemców rozbierano do naga z odzieży, zabierano zegarki, złote obrączki i medaliki. Zwłoki zwożono na sankach do niemieckich okopów koło cmentarza. Takie były pierwsze dni wolności w roku 1945 roku.
2 lutego 1942 roku Niemcy w Blachowni ścieli krzyż saperski
foto – internet
RADNY BLACHOWNI