W historii naszego narodu są daty, o których trudno zapomnieć. 1 września 1939 roku wojska niemieckie bez wypowiedzenia wojny przekroczyły granice Rzeczypospolitej, rozpoczynając II wojnę światową.
17 września 1939 roku – agresja wojsk sowieckich na Polskę.
15 sierpnia 1920 roku – Bitwa Warszawska czyli decydująca bitwa wojny polsko-bolszewickiej, określana mianem „Cudu nad Wisłą”
1 sierpnia 1944 roku – Powstanie Warszawskie – największa akcja zbrojna podziemia w okupowanej przez Niemców Europie.
W tym roku przypada 77. rocznica bohaterskiego zrywu Warszawy przeciw z nienawidzonemu okupantowi. Warszawiacy przez 63 dni prowadzili z wojskami niemieckimi heroiczną i osamotnioną walkę. Jej celem była niepodległa Polska, wolna od niemieckiej i sowieckiej okupacji. W czasie walk zginęło blisko 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Straty ludności cywilnej były ogromne około 180 tys. zabitych. Pozostałych przy życiu warszawiaków około 500 tys. wypędzono z miasta. Po powstaniu stolica została niemal całkowicie zburzona. Po listopadzie 1944 roku wielu powstańców znalazło schronienie w Częstochowie i okolicach.
